regarding De verminderde elastische modulus, Fig. 5.D, E en F, de waarden volgdenniet de trend waargenomen in de hardheidskaarten (fig. 5.A-C) en ze lijken constant te zijn voor elke graan en Minder gevoelig voor chemische segregaties op de schaal van Dendrite. In het geval van de gesolubiliseerde toestand omvat het gehele meetgebied slechts één korrel met zijn oppervlaktenormaal georiënteerd tussen de richtingen [001] en [101] (fig. 2A), en de elastische moduluswaarde was constant, rond 182 MPa. Alleen de tweede fasen die in de interdendedritische ruimtes aanwezig zijn, vormen veel hogere waarden, ruim over 200 MPa. Aan de andere kant presenteren de piek-aged en de overmatige staten gebieden met verschillende waarden van elastische modulus, dienauw combineren met de verschillende kristallografische oriëntaties van de korrels die in elk geval in het meetgebied aanwezig zijn. De lichtblauwe korrel in de piek-aged-toestand (Fig. 2b), met het oppervlaknormaal tussen [101] en [111], presenteerde de hoogste elastische modulus, ongeveer 210 MPa, (figuur 5E), terwijl de donkere oranje graan In de tegenwaarde (fig. 2c), met zijn oppervlaknormaal dicht bij [001], presenteerde de laagste elastische modulus, van ongeveer 165 MPa.

discussie de Correlatief gestudeerd uitgevoerd, toonde aan dat, hoewel cast in718 graangroottes in de orde van millimeters toont, een zeer heterogene materiaal in de microscaal is. De dendritische groei tijdens de stolling leidt tot een grote heterogeniteit op de schaal van de SDA's (ongeveer 150 μm in dit geval). Dientengevolge tonen sterke chemische segregaties binnen elke korrel op de dendrite-schaal, met dendriet-kernen die rijker zijn in FE en CR en uitgeput in NB, terwijl de interdendedritische regio's veel rijker zijn in NB en in harde tweede fasen, zoals de TIC deeltjes (figuur 1). De chemische segregatie door de dendrietradius vindt plaats als gevolg van verschillen in de diffusiesnelheden van elk constitutief element. Terwijl de langzamere elementen, CR en FE, in de dendriet-kernen blijven (fig. 3D F en GI, respectievelijk), hebben TI en NB deneiging om te scheiden op het buitenste deel van de dendrieten (Fig. 3Pr en S \\ respectievelijk), en speciaal in de interdendritische gebieden. In het specifieke geval van NB is de aanwezigheid van dit element cruciaal voor de vorming van de metastbare � \"-NI3NB-precipitaten die verantwoordelijk zijn voor de versterking van Inconel 718. Deze precipitaten zijn schijf-SHaped (fig. 4) en spelen een sleutelrol Als versterkingstoffen als gevolg van hun hogere volumefractie met betrekking tot � \"precipitaten, evenals hun coherentie met de NI-matrix en de roostervervorming veroorzaakt door de C-axis van de D022-lichaam gecentreerde tetragonale � '' structuur [10,11] . Daarom zal het NB-gehaltenaar verwachting een cruciale rol spelen op de lokale mechanische eigenschappen van deze legering. Fig. 6A vertegenwoordigt het histogram van de NB-distributie voor de drie thermische behandelingen verkregen uit de overeenkomstige EDS-kaarten, met uitzondering van de tweede-phase-deeltjes (Fig. 3S-U). De distributie was vergelijkbaar met de drie exemplaren, met een minimum en een maximumgehalte van respectievelijk 2 en 8 gew.%, Wat aangeeft dat NB-diffusieniet significant plaatsvindt tijdens de behandelingsbehandelingen. Integendeel,naar verwachting de warmtebehandelingen van invloed zijn op de ontbinding, precipitatie en groering van de � '\"-precipitaten (figuur 4), dienaar verwachtingnaar verwachting heterogeen wordt verdeeld op de dendrite-schaal, als een functie van het lokale NB-gehalte.----