Warmtebehandeling
De grootte en verdeling van carbide deeltjes en korrelgrootte in kobalt-gebaseerde legeringen zijn zeer gevoelig voor het gieten.Om de vereiste uithoudingsvermogen en de thermische vermoeiingsprestaties van gelegeerde gietonderdelen op basis van kobalt te bereiken, moeten de parameters van het gietproces worden gecontroleerd.legeringen op basis van kobalt hebben warmtebehandeling nodig, vooral om de neerslag van carbiden te regelen.Voor gegoten kobalt-based legeringen, eerst een hoge temperatuur vaste oplossing behandeling, meestal bij een temperatuur van ongeveer 1150-vlakken 176C, zodat alle primaire carbiden, waaronder sommige MC-type carbiden, worden opgelost in vaste oplossing; dan worden ze verouderd op 870-980 176C. Maak carbiden opnieuw neerslaan.
Oppervlakten
Kobalt-gebaseerde oppervlakteactieve legering bevat 25-33% chroom, 3-21% wolfraam, en 0.7-3.0% koolstof.Naarmate het koolstofgehalte toeneemt, verandert de metallografische structuur van hypoeutectische austenite + M7C3-eutectische tot hypereutische M7C3 primaire carbide + M7C3 eutectic.Hoe meer koolstof, hoe meer opkomende M7C3, hoe groter de macroscopische hardheid, en hoe hoger de slijtvastheid van de slijtage, maar de impactbestendigheid, lasbaarheid en machineprestaties zullen allemaal afnemen.Door chroom en wolfraam toegestane legeringen hebben een goede oxidatietoestand, corrosiebestendigheid en hittebestendigheid.Het kan nog steeds hoge hardheid en sterkte handhaven op 650 vlakken 176C, wat een belangrijk kenmerk is dat dit type legering onderscheidt van nikkellegeringen en legeringen op basis van ijzer.Na bewerking heeft de kobalt-based legering een lage oppervlakteruwheid, hoge krasbestendigheid en lage wrijvingscoëfficiënt.Het is ook geschikt voor kleefslijtage, met name op het glijdende en contacterende afsluitende klep oppervlakken.De slijtvastheid van koolstofarme kobalt-chroom-wolfraamlegeringen is echter niet zo goed als die van koolstofarme staal bij slijtage met hoge slijtage.Daarom moet de selectie en het gebruik van dure kobalt-gebaseerde legeringen worden geleid door vakmensen om het potentieel van het materiaal te maximaliseren.Er zijn ook kobalt-gebaseerde oppervlakteactieve legeringen die Laves-fasen bevatten die zijn toegestaan met chroom en molybdeen, zoals Co-28Mo-17Cr-3Si en Co-28Mo-8Cr-2Si.Door de lagere hardheid van Laves in vergelijking met carbiden dragen de paringsmaterialen minder in het metaalwrijvingspar.
Tanden van porselein
Nikkel-chroom porseleinen tanden zijn eigenlijk hetzelfde als stalen tanden, behalve dat een laag porselein wordt toegevoegd aan het oppervlak.Het heet NP staal in de industrie.Het bevat sporen van nikkel en beryllium.0.5%2% van mensen zullen allergisch zijn voor nikkel.Omdat metaal in contact is met het tandvlees voor een lange tijd, zal er zijn:
Eén.Het tandvlees trekt terug.Er zal een kloof van 1-1.5mm tussen de porseleinen tanden en het tandvlees, die het uiterlijk (front tanden) kan be ïnvloeden, en tegelijkertijd, zal er voedsel impact, gezwollen tandvlees, en tandheelkundige caries.
Twee.Het tandvlees is blauw, dat in ontwikkelde landen verboden is.
Zuiver titanium kan in het menselijk lichaam voor een lange tijd bestaan, maar titanium legering porselein tanden bevatten slechts een kleine hoeveelheid titanium, en met vandaag de dag&\35;39;s technologie, titanium legering porseleinen tanden kunnen worden gezegd een beetje misleidend te zijn.
Het bevat geen nikkel maar bevat beryllium, en het tandvlees zal blauw lijken (de waarschijnlijkheid is ongeveer 0.1%).Wanneer een legering wordt gesmolten van een vaste stof tot een gesmolten metaal, moet het smeltpunt worden overwogen.Het smeltpunt van titanium is veel lager dan de smeltpunten van de andere componenten van de legering.Dat wil zeggen, als het titanium gesmolten is, zijn de andere componenten van de legering nog steeds vast, en als ze daarna allemaal gesmolten zijn, is titanium verdampt.